فیزیک دانشگاه شیراز وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا بَاطِلًا درباره وبلاگ مطالب اخیر
آرشیو وبلاگ یکشنبه 22 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
اصطلاح جهانهای موازی عمومیتر است و معنای ضمنی رابطه یا عدم رابطه با جهان خود ما را در بر ندارد. جهانهایی که در آنها بسیاری از قوانین طبیعت متفاوت هستند و برای مثال در آن هیچ محدودیت نسبیتی وجود ندارد و سرعت نور را میتوان پشت سر گذاشت، را میتوان در شمار جهانهای موازی به حساب آورد ولی اینها واقعیت جایگزین نیستند. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : یکشنبه 22 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
یکی از بزرگترین پرسش ها در علم این است که حیات چگونه از سوپِ شیمیایی بر
روی زمین نشات گرفته است. یک نظریه این است که RNA، خویشاوند نزدیکِ DNA،
اولین مولکول ژنتیکی بوده که حدود چهار میلیارد سال پیش به شکل ابتدایی
پدیدار شده و بعدأ به شکل مولکول های RNA و DNA که در زندگیِ امروز داریم
نمو پیدا کرده است. تحقیقِ جدید یکی از روش های آغاز این زنجیره از
رویدادها را نشان می دهد. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : شنبه 21 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
در نشستی که توسط انجمن نجوم آمریکا در واشنگتن برگزار شد ستاره شناسان از مجموعه ی جدیدی تصاویر تهیه شده توسط تلسکوپ فضایی هابل پرده برداشتند، این تصاویر که جزء عمیق ترین تصاویر به ثبت رسیده است شامل یک خوشه از کهکشان های ذاتا کم نور و کوچک میباشد. کمانهای آبی در واقع کهکشان هایی دور دست هستند که تصاویر تار آنها به وسیله خوشه عظیمی در پیش زمینه بزرگنمایی می شود. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : چهارشنبه 18 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
همگن یا ناهمگن؛ اگر کیهان ناهمگن باشد، آهنگ فزایندهی انبساط کیهان باید اثر ظاهری ناهمگنی گرانش باشد. در صورتی که کیهان همگن فرض شود باید انرژی تاریکی وجود داشتهباشد تا مسئول ایجاد این شتاب باشد. از آن جا که تاکنون درک درستی از انرژی تاریک وجود ندارد، پژوهشگران علاقهمند هستند فرض همگنی را کنار بگذارند. مدلهایی که در آنها کیهان ناهمگن است، باید افزون بر آهنگ فزایندهی انبساط کیهان کاهش آهنگ رشد خوشههای کهکشانی را نیز توضیح دهند. گروهی از پژوهشگران نشان دادهاند که در یک کیهان ناهمگن معمولی این پدیده دیده نمیشود و برای ایجاد آن نیاز به انرژی تاریک است.
ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : جمعه 13 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
در بررسی که به تازگی بر روی گیاهان انجام شده، محققان دریافتند که با درنظرگرفتن اثرات کوانتومی در فرایند تبدیل انرژی خورشیدی به سایر انرژیها، میتوان جریانهای فوتونی قابل توجهای را در سلولهای خورشیدی ایجاد کرد. محققان برای فهم سازوکار تبدیل نورخوشید به انرژی مفید در گیاهان، مدلی را طراحی کردهاند که شامل سه مولکول است که در معرض تابش نور خورشید قرار گرفتهاند. آنها نشان دادند که با در نظر گرفتن اثرات مکانیک کوانتومی، جریان فوتونی ایجاد شده توسط مولکولها در گیاهان، نسبت به زمانی که تنها اثرات کلاسیکی در نظر گرفته میشود به طور چشمگیری افزایش مییابد. این مطالعه نظری که در Physical Review Letters منتشر شده، میتواند مبنایی برای تولید سلولهای خورشیدی با بازده بالا باشد. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : جمعه 13 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
با استفاده از یک حامل اطلاعات غیر-درهمتنیده یا کلاسیکی میتوان به درهمتنیدگی کوانتومی بین دو بخش دور از هم دست یافت. این نتیجهای است که سه تیم مستقل از فیزیکپیشگان با انجام آزمایشهای اپتیک کوانتومی به آن دست یافتهاند. درهمتنیدگی٬ پدیدهای کاملاً کوانتومی است و به دو ذره (همانند فوتونها یا الکترونها) اجازه میدهد تا ارتباط بسیار نزدیکتری نسبت به آنچه فیزیک کلاسیک پیشبینی میکند با همدیگر داشته باشند. در طول سالهای متمادی این موضوع نقش مهمی در ایجاد سیستمهای اطلاعات کوانتومی٬ همچون رمزنگاری کوانتومی داشته است. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : پنجشنبه 12 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
دکتر حسابی یکبار تابستان برای مدت کوتاهی به ایران بازگشت و در خانه ای متعلق به آقای جمارانی تابستان را سپری می کرد و در همین ایام در حین مطالعات به این فکر افتادند که علت وجود خاصیتهای ذرات اصلی باید در این باشد که این ذرات بی نهایت گسترده اند و هر ذره ای در تمام فضا پخش است و نیز هر ذره ای بر ذرات دیگر تاثیر می گذارد. به این ترتیب به فکر آزمایشی افتاد که این نظریه را اثبات و یا نفی کند . او با خود فکر کرد اگر این تئوری صحیح باشد باید چگالی یک ذره مادی به تدریج با فاصله از آن کم شود و نه اینکه یک مرتبه به صفر برسد و نباید ذره مادی شعاع معینی داشته باشد. پس در اینصورت نور اگر از نزدیکی جسمی عبور کند باید منحرف شود و پس از اینکه محاسبات مربوط به قسمت تئوری این نظریه را به پایان رسانید پس از بازگشت به امریکا به راهنمایی پرفسور انیشتین در دانشگاه پرنیستون به تحقیقات در این زمینه پرداخت. پرفسور انیشتین قسمت نظری تئوری را مطالعه کرد و دکتر حسابی را به ادامه کار تشویق کرد. دکتر حسابی به راهنمایی پرفسور انیشتین به تکمیل نظریه پرداخت سپس یک سال دیگر در دانشگاه شیکاگو به کار پرداخت و آزمایشهایی در این زمینه انجام داد. وی با داشتن یک انتر فرومتر دقیق توانست فاصله نوری را در عبور از مجاورت یک میله اندازه بگیرد و چون نتیجه مثبت بود آکادمی علوم آمریکا نظریه دکتر حسابی را به چاپ رسانید. برخی همکاران از نامأنوس بودن و جدید بودن این فکر متعجب شدند و برخی از این نظریه استقبال کردند. شرح آزمایشهای انجام شده و نتیجه آن:ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : شنبه 7 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
دانشمندان به دنبال یافتن پاسخ به این پرسش هستند که آیا ذره بوزون هیگز میتواند وجود ماده تاریک را توضیح دهد یا خیر. ذره بوزون هیگز که جدیدا کشف شده، نقش مهمی را در توضیح جرم ذره ایفا میکند، اما هماکنون تعدادی از فیزیکدانان این سوال را مطرح کردهاند که آیا هیگز به همان نسبت در تولید ماده تاریک و ماده باریونی در آغاز جهان و همچنین ایجاد عدم تقارن ماده فرضی و عدمتقارن مشاهدهشده بین ذرات ماده و پاد ماده ایفای نقش کرده است یا خیر. به گزارش ایسنا، فیزیکدانان سرن، دانشگاه خودمختار بارسلونا، CEA Saclay در فرانسه و سین تولین از دانشگاه میشیگان این سناریو نظری را «پیدایش هیگز» (Higgsogenesis) مینامند. با کشف هیگز، آخرین قطعه از «مدل استاندارد» فیزیک ذرات در جای خود قرار گرفت. هماکنون پرسشی که مطرح است این است که آیا بوزون هیگز در جهان آغازین برای کمک به توضیحدادن دو معمای مشاهداتی که مدل استاندارد قادر به توضیح آنها نیست، مهم بوده است. این دو پرسش عبارتاند از: منشا ماده تاریک و عدم تقارن ماده-پادماده. در آغاز جهان، ذره هیگز از پاد ذرهاش متمایز بود و دانشمندان حاضر در این تحقیق اعلام کردهاند که عدم تقارن بین هیگز و پادهیگز میتواند زنجیر گمشده متصلکننده تراکمهای مرئی و ماده تاریک باشد که از لحاظ مشاهداتی کاملا شبیه هستند. ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : پنجشنبه 5 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
یکی از معماهای فیزیک مدرن پارادوکس دوقلوها است که توسط آلبرت انیشتین مطرح شد پارادوکس دوقلوها که اولین بار بیش از 100 سال قبل توسط آلبرت انیشتین مطرح شده، در مورد تاثیر سرعت نور بر زمان است. خود انیشتین برای توضیح این مسئله مثال دو ساعت را مطرح می کند یکی ساکن و دیگری در حال حرکت است. طبق قوانین فیزیک نسبیت عقربه های ساعتی که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حرکت است کندتر از ساعتی که ثابت است پیش می رود، به بیان ساده تر سرعت نور سبب کندی زمان می گردد. اما در عصر معاصر این پارادوکس به این ترتیب تشریح شده است که فرض کنید دو برادر دو قلو داریم، یکی از آن دو در یک شاتل فضایی با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حال مسافرت است و دیگری در جای خود بر روی زمین ثابت ایستاده است. پس از گذشت زمان کافی برادری که ثابت بر روی زمین ایستاده است در مقایسه با دیگری که در حال حرکت بوده پیرتر به نظر می رسد. پروفسور کاک در این باره می گوید :"اگر یکی از دوقلوها که در سفینه فضایی در حال مسافرت است، در نزدیکترین ستاره که 4.45 سال نوری با زمین فاصله دارد، بتواند با سرعتی معادل 86 درصد سرعت نور حرکت کند، پس از بازگشت به محل اولیه خود در روی زمین، او پنج سال خواهد داشت، در حالیکه برادر دوقلویش که بر روی زمین باقی مانده بیش از 10 سال از عمرش خواهد گذشت." بر طبق مطلب منتشر شده فوق، این واقعیت که در اجسام متحرک زمان کندتر عمل می کند، در طول سالیان گذشته با انجام آزمایشات متعدد تکرار شده و به اثبات رسیده است. پارادوکسی که در این قضیه وجود دارد، این است که اگر دوقلویی که در زمین قرار دارد را در مقایسه با دوقلوی دیگر در حرکت فرض کنیم (و در واقع دیگری را ثابت بگیریم) ، او برادری است که باید دیرتر پیر شود. هر چند انیشتین و دانشمندان دیگر تلاش بسیاری برای حل این معما انجام داده بودند، اما تا کنون هیچ یک از فرمول های بدست آمده نتوانسته بود پاسخ رضایت بخشی برای این قضیه باشد. اکنون یافته های پروفسور کک در ژورنال آنلاین بین المللی فیزیک نظری منتشر شده و در شماره آینده نسخه چاپی این نشریه نیز قرار خواهد گرفت. او در این باره می گوید: "من این معما را با به کارگیری یک اصل علمی جدید در قالب نسبیت، که حرکت را بی ارتباط با اجسام منفرد تعریف می کند حل نمودم. به عنوان مثال، می توانیم ارتباط برادرهای دوقلو را ستاره های واقع در دوردست در نظر بگیریم." در حقیقت با استفاده از ارتباطات احتمالی، در روش پروفسور کک اینگونه فرض شده که کائنات خصوصیات کاملا مشابهی دارند و صرفنظر از اینکه در کجا قرار بگیرند، ویژگی کلی آنها با موقعیت تغییر نمی کند. پروفسور کاک ادعا می کند با جهانی شدن راه حلی که او برای پارادوکس دوقلوهای انیشتین به اثبات رسانده، درک جوامع علمی از نسبیت افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است تاثیراتی بر ارتباطات و کامپیوتر، خصوصا طراحی سیستم های ارتباطی با قابلیت های بالاتر برای استفاده در عملیات فضایی داشته باشد نوع مطلب : فیزیک، مقالات فیزیک، نسبیت، برچسب ها : لینک های مرتبط : پنجشنبه 5 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
در سال ۲۰۰۸ برخی از تحلیلها نشان میداد که کهکشان راه شیری دو بازو از چهار بازوی مارپیچیِ خود را از دست داده است. اما ممکن است کهکشان راه شیری این بازوهای از دست دادهی خود را برگردانده باشد. دادههایی که از تلسکوپ رادیویی در دههی ۱۹۵۰ بدست آمده بود ابتدا پیشنهاد میداد که کهکشان راه شیری چهار بازو دارد. اما آنطور که مشاهدات تلسکوپ فضایی اسپیتزرِ (Spitzer) سازمان ناسا در سال ۲۰۰۸ نشان میداد٬ تعداد بازوهای اصلیِ این کهکشان به عدد دو تنزل یافته بود. این تلسکوپ اسپیتزرِ٬ ستارههای خنکتر٬ با عمر طولانیتر و با جرم کمتری همچون خورشید ما را نظارهگر بوده که میتوانند به سمت مرکز کهکشان کشیده شوند.
با نقشهبرداری توزیع ستارههای پرجرم (به رنگ قرمز) در کهکشان راه شیری٬ ستارهشناسان گواهی بر این مطلب یافتهاند که بر چهار بازویی بودن کهکشان راه شیری به جای دو بازویی بودن آن تاکید مجددی داشته باشند. موقعیت منظومهی شمسی در دایرهای به رنگ مشکی نشان داده شده است.
همانطور
که نویسندگان این گزارش بیان کردهاند٬ اختلاف در موقعیت ستارههای با جرم
بالا در مقابل ستارههای با جرم پایین را میتوان توضیحی بر تصویر
ناسازگار ساختار بازوهای مارپیچیِ کهکشان راه شیری دانست. psi.ir نوع مطلب : نجوم و اخبار آن، مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : چهارشنبه 4 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
درهمتنیدهگی کوانتومی خود به تنهایی، پدیدهای شگفتانگیز است؛ اندیشیدن به ارتباط این پدیده با کرمچالهها، دیگر بسیار جالبتر خواهد بود. در سالهای گذشته، نظریهپردازان بر درهمتنیدگی دو سیاهچاله کار کردهاند. شماری از مقالهها، در Physical Review Letters، میگویند که نمایش ریسمانی درهمتنیدهگی دو کوارک با دژریختی فضازمان در یک کرمچاله همارز است.
یک ویژهگی مشترک میان درهمتنیدهگی و کرمچاله این است که هردو
انتقالهای سریعتر از نور دارند. اگر روی یکی از دو ذرهی درهمتنیده که
از یکدیگر بسیار دور هستند، -جفت انشتین-پودولسکی-روزن (EPR)- یک
اندازهگیری انجام دهیم، احتمالها در اندازهگیریهایی که روی ذرهی دیگر
انجام میشوند، تحت تاثیر قرار میگیرند؛ گویی دادهها در دم میان آنها
جابهجا شدهاند. به شکلی مشابه، در کرمچالهها یک راه «میانبر» میان دو
نقطهی جداگانه در فضا است، –یا پل انشتین-روزن- اما در واقع هیچ دادهای
نمیتواند از میانش جابهجا شود. در کاری تازه نشان دادهشده است که
هندسهی فضا-زمان در یک کرمچاله معادل آن است که دو سیاهچاله درهمتنیده و
دور شوند –همارزیای که با «ER = EPR» نمایش میدهیم. psi.ir نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : یکشنبه 1 دی 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
مخلوط معلق برخی از ذرات دانهای در مایعات باعث میشود که مادهی سیال در مقابل نیروی برشی (مانند حرکت سریع دست در مایع) عکس العملهای غیر منتظرهای نشان دهد. برای مثال، برخی مواد در چنین شرایطی چنان غلیظ میشوند که ناگهان از حالت مایع به جامد تبدیل میشوند. این رفتار با علم دینامیک سیالات سنتی کاملاً توجیهپذیر نیست. فیزیکپیشگانی در سیتیکالج نیویورک این خاصیت را مورد مطالعه قرار داده و مدلی ساختهاند که جوابگوی بسیاری از آزمایشهای گوناگون گذشته در این مورد است.
زنجیرههای درهم موجب غلیظ کنندگی برشی میشوند ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : سه شنبه 19 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
انرژی و ماده تاریک، وجود ماده بیش از ضد ماده و نظریه ریسمان و جهان های موازی و … از جمله اسرار حل نشده علم فیزیک محسوب میشوند که دانش پیشرفته بشر هنوز نتوانسته پاسخ مناسبی برای آنها بیابد.
به گزارش ایسنا، در سال 1900 میلادی «لرد کلوین» فیزیکدان انگلیسی تأکید
کرد که موضوع جدیدی برای کشف کردن در فیزیک وجود ندارد و آنچه که باقی
مانده، تنها اندازه گیریهای بسیار دقیق است؛ اما در طول سه دهه موضوعات
مکانیک کوانتومی و نظریه نسبیت اینشتین، انقلابی در علم فیزیک بوجود آورد.
در حال حاضر هیچ فیزیکدانی جرأت ندارد از کامل شدن دانش بشری در خصوص جهان
سخن بگوید و هر کشف جدید، جعبه اسرار آمیزی بزرگتری از ناشناختهها را پیش
روی محققان میگشاید و سوالات فیزیک تازهتری مطرح میکند.
ادامه مطلب نوع مطلب : فیزیک، مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : سه شنبه 19 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
برای یک تلسکوپ اشعه گاما که به دور زمین در حال چرخش است، در واقع درخشان ترین منبع پرتوهای گاما ، یا پر انرژی ترین حالت نور ، خود زمین است. اشعه گامای زمین زمانی تولید می شود که ذرات با انرژی بالا مثل پرتوهای کیهانی از فضا ، به اتمسفر برخورد کنند.
اعتبار تصویر: تلسکوپ بین المللی فرمی ، ناسا ، وزارت نیرو
این فرایند باعث می شود اشعه های مضر نتوانند به سطح زمین برسند، در این
منظره قابل توجه که تلسکوپ فضایی پرتو گامای فرمی به آن خیره شده، اشعه
گاما، زمین و آسمان را احاطه کرده است. این تصویر تنها با استفاده از
مشاهدات فرمی در هنگامی که مرکز کهکشان راه شیری نزدیک به اوج یا سمت الراس
و بطور مستقیم در بالای ماهواره فرمی بوده گرفته شده است. سمت الراس در
مرکز میدان قرار دارد. زمین و نقاط نزدیک به سمت القدم ، درست در زیر
ماهواره قرار دارد و منطبق بر میدان دید میباشد. این میدان دید، زمین و
آسمان را از چشم انداز مداری فرمی نشان می دهد. hupaa.com
نوع مطلب : اخبار فیزیک، مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : سه شنبه 12 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
آنسامبلی از ذرات را در نظر بگیرید٬ این آنسامبل چقدر باید بزرگ باشد تا بدون توجه به تعداد ذرات آن٬ بتوان کل سیستم را با استفاده از نظریات بسذرهای (many-body) توصیف کرد؟ این پرسشی است مهم در فیزیک ماده چگال که به دشواری میتوان به آن پاسخ داد. اما بهتازگی گروهی از پژوهشگران در آلمان٬ گذار از حالت «چند» ذرهای به «بس» ذرهای را در آزمایشی مشاهده کردهاند. آنها به این منظور از اتمهای فرمیونیِ فراسرد استفاده کردهاند. این نتایج میتواند به مدلسازی سیستمهای چندذرهای و همچنین به مطالعهی سیستمهای مکانیک کوانتومی مزوسکوپیک کمک کند.
اندرکنشهای پیچیده ادامه مطلب نوع مطلب : اخبار فیزیک، مقالات فیزیک، فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : سه شنبه 12 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
محققان موفق به ساخت آهنرباهایی با استفاده از اتمهای فوقسرد شدند. به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیمی از دانشمندان به رهبری کلاوس سنگشتوک و لودیگ ماتی از موسسه فیزیک لیزر در دانشگاه هامبورگ با همکاری محققانی از چند دانشگاه دیگر شیوه جدیدی را برای درک آهنرباها یافتهاند. در این تلاش نظری و آزمایشی مشترک، امواج ماده کوانتومی اتمهای روبیدیم طوری کنترل شدند که رفتار آهنرباها را تقلید کردند. تحت این شرایط، این آهنرباهای مصنوعی را میتوان به وضوح مطالعه کرد و دیدگاه جدیدی در خصوص معماهای حاضر به دست آورد. امواج ماده کوانتومی خود وضعیتی فریبنده از ابرهای روبیدیم اتمی و مبتنی بر اثر مکانیکی کوانتومی هستند که اوایل سال 1924 توسط انشتین و بوز مطرح شد و برای نخستین بار در سال 1956 طی یک آزمایش مشاهده شد. این آزمایش بعدها جایزه نوبل را به خود اختصاص داد. بر اساس این مطالعه، دانشمندان حاضر در پروژه جدید از پرتوهای لیزر مادونقرمز برای وادارکردن اتمها به حرکت در طول گذرگاههایی مثلثی بهره بردند و امواج ماده کوانتومی را خلق کردند که رفتارشان به آهنربا شباهت داشت. این اتمها حدود یک تریلیون برابر سردتر از فضای خارج هستند. جزئیات این مطالعه در Nature Physics منتشر شد. نوع مطلب : مقالات فیزیک، اخبار فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : دوشنبه 11 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
یکی از مبانی نظریه کوانتوم این اصل است که نمیتوانید هیچ یک از ویژگیهای شی را بدون تحت تأثیر قرار دادن خود شی اندازهگیری کنید. در حقیقت، آشکارسازی وجود فوتون تاکنون به معنای تخریب آن بوده است. بااینحال، فیزیکپیشگان روشی را برای آشکارسازی تکفوتونهای نور مرئی، بدون تخریب آنها پیشهاد کردهاند. برخی دیگر این کار را با فوتونهای مایکروویو انجام دادهاند، اما این اولین باری است که این کار در طیفی انجام شده است که میتواند برای «اینترنت کوانتومی» در آینده حائز اهمیت باشد.
ادامه مطلب نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : دوشنبه 11 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
زیباترین رویداد نجومی قرن با پرواز تماشایی دنبالهدار آیسان (ISON) از
مقابل خورشید، پنج شنبه گذشته صورت گرفت. دانشمندان و محققان ناسا پیش از
این نیز گفته بودند که این دنباله دار از فاصله ای یک میلیون کیلومتری سطح
خورشید میگذرد و این گذر برای آیسان بسیار خطرناک خواهد بود. ماهواره سوهو
که چشم به راه این عبور بود ، این گذر را به ثبت رساند، در تصاویر منتشر
شده اینطور به نظر میرسد که آیسان به سفر 5.5 میلیون ساله خودش درون
منظومه شمسی پایان داده ، اما خبر جدید مدعی است که این دنباله دار تنها
بخشی از هسته خود را از دست داده و همچنان به مسیر خود ادامه می دهد!
چنانکه در تصویر متحرک بالا که ماهواره سوهو گرفته است مشاهده می کنید،
آیسان از سمت راست این تصویر در حرکت است، بعد از نزدیک شدن به جو خورشید و
عبور از آن در سمت چپ تصویر بخشی از هسته و درخشش خود را از دست می دهد و
سرنوشت نهایی آن در روز آینده مشخص می شود. در نزدیکترین حالت، دنبالهدار
با سرعتی بالغ بر 350 کیلومتر در ثانیه از جو خورشید عبور کرد؛ در این
فاصله آیسان درجه حرارت 2760 درجه سانتیگراد را تجربه کرد که علاوه بر
تبخیر هسته یخی، میتواند ساختار سنگی و گرد وغبار آن را نیز درهم بشکند.
نخستینبار دنبالهدار آیسان در 21 سپتامبر سال 2012 میلادی، توسط «ویتالی نوسکی و آریتوم نوویچونوک» کشف شد. این ستاره دنبالهدار که 5 هزار کیلومتر قطر دارد با نام C/2012S1 نیز شناخته می شود. اگر دنبالهدار یا قطعات بزرگتر آن پس از نزدیک شدن به خورشید نجات پیدا کرده باشند، ظرف یک تا دو هفته در آسمان با چشم غیر مسلح قابل مشاهده خواهند بود. نوع مطلب : اخبار فیزیک، مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : شنبه 9 آذر 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
میدان مغناطیسی خورشید، اثرات ظاهری فراوانی دارد که به مجموعه آنها فعالیت خورشید گفته میشود. این فعالیتهای خورشیدی ازجمله شرارهها و لکههای خورشیدی روی زمین هم اثر میگذارند. برای نمونه میتوان به خرابی در موجهای رادیویی و توان الکتریکی اشاره کرد.
به گزارش جام جم آنلاین، کری فورست، استاد فیزیک دانشگاه ویسکانسین
مدیسون، در یک فضای گود آلومینیومی به قطر 3 متر، پلاسما را تا دمای 500
هزار درجه فارنهایت گرم کرد تا میدان مغناطیسی دیناموهای کیهانی در مرکز
سیارات، ستارگان و دیگر اجرام آسمانی را شبیه سازی کند. منبع:hupaa.com نوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : دوشنبه 13 آبان 1392 :: نویسنده : اسماعیل مخلصی
بر اساس یافته های گروهی از دانشمندانِ نظری در دانشگاه ملبورن و RMIT در سال 2012، آغاز جهان نباید بصورت بیگ بنگ مدلسازی شود، بلکه بیشتر از آن باید مشابه با آبی مدلسازی شود که در حال تبدیل شدن به یخ است؛ این یافته می تواند درک مان از ماهیت جهان را به طور قابل توجهی تغییر دهد. نکته ی کلیدی که پیشنهاد کردند را می توان در ترک و شکاف های تمامی بلورها کشف کرد.
به گزارش بیگ بنگ، جیمز کیو کواچ محقق و مسئولِ پروژه از دانشکده ی فیزیک
در دانشگاه ملبورن گفت: «آلبرت اینشتین فرض کرد که فضا و زمان پیوسته هستند
و به طور یکنواخت جریان دارند، اما اکنون معتقدیم که این فرضیه ممکن است
در مقیاس های بسیار کوچک معتبر نباشد. نظریه ی جدیدی که گرافیتیِ کوانتوم
نامیده می شود نشان می دهد که ممکن است فضا از عناصر ساختاریِ تفکیک ناپذیر
تشکیل شده باشد. عناصرتفکیک ناپذیر را می توان مشابه پیکسل هایی در نظر
گرفت که تصویری را بر روی یک پرده نشان می دهند. bigbangpage.com به نقل از انجمن فیزیکدانان جواننوع مطلب : مقالات فیزیک، برچسب ها : لینک های مرتبط : موضوعات
پیوندهای روزانه پیوندها
صفحات جانبی آمار وبلاگ
|
|||||||||||||||||||||||||||||